Tevgera Jinên Azad (TJA) bi dirûşmeya "Em bi Hêviyê Ber bi Azadiyê Ve Dimeşin" ji AmedÊ heta Enqerê dimeşe. Meşa ku dê ji Kurdistan û Tirkiyeyê welatî bibin, dê guzergeha wê li navçeya Curnê Reş a Rihayê, Dîlok, Edene, Mersîn, Konya û Enqere be. Daxwaza sereke ya meşê azadiya fîzîkî ya Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan û avêtina gavên qanûnî yên ji bo çareseriya demokratîk a pirsgirêka Kurd e.

 

Leyla Guven, ku li Girtîgeha Jinan a Sîncanê ye, derbarê meşê de peyamek şand.

 

Peyama Leyla Guven bi vî rengî ye:

“Jinên delal…  Têkoşîna me li dijî zîhniyeta serdest ku hewl dide pêşeroj û hêviyên gelê me bidize, bi hebûna me dest pê kir. Jin dizanin ku zîhniyeta serdest ne çarenûsa tu civakê ye. Ji ber vê yekê ew hewl didin ku jinan tecrîd bikin û di her fersendê de ji jiyanê qut bikin da ku ev rastî neyê naskirin. Tevî hemî polîtîkayên zordar ên pergala serdest, em di girtîgehan û di her aliyê jiyanê de difikirin, hildiberînin, dinivîsin û xêz dikin. Qîrîna 'Jin jiyan azadî' ku dev bi dev, welat bi welat û li her meydanek giştî tê bihîstin mînaka herî berbiçav e. Divê ew bizanin ku jin mîna kevirên di çem de ne. Ew bi hêsanî nayên tunekirin.

 

Her çend laşên me dîlgirtî bin jî, dilên me dê bi we re bin. Hûn li ser wan rêyan in wekî neviyên hemî jinên ku li wan axan dijîn, Kurd, Asûrî, Suryanî, Ermenî, Tirkmen. Em meşa we bi giyanek hevaltiya komunal a li ser bingeha hesasiyeta jinan a ji bo 'Banga ji bo Pêvajoya Aştî û Civaka Demokratîk' a fîlozofê serdema me, rêberê gelan, Birêz Abdullah Ocalan, silav dikin. Azadiya rêbertiya me, ya ku got 'civak bêyî azadiya jinan, azad nabe' û şoreşa jinan a yekem a cîhanê pêk anî, xeta me ya sor e. Rewşa wî wekî danûstandinkarê sereke jî azadiya wî hewce dike. Di ronahiya azadiya rêbertiya me de, em jin niha rê û çarenûsa xwe diyar dikin. Hezar silav ji hevalên ku di vê rêyê de bûne stêrk."