AMED - Farqîn ilçesinde 20 yıldır geçimini tandır yaparak sağlayan Şahide Munar, çocuklarını ve torunlarını da bu iş sayesinde büyüttüğünü paylaşıyor.

 

Kadınlar, verdikleri eşitlik ve özgürlük mücadelesinin yanında, büyük bir emek mücadelesi de veriyor. Amed’in Farqîn (Silvan) ilçesine bağlı Cumate (Dağcılar) Mahallesi’nde yaşayan ve 20 yıldır geçimini tandır yaparak, çeşitli işlerde çalışarak sağlayan Şahide Munar (65) da emeği ile tanınıyor. Şahide, 8 çocuğuyla verdiği yaşam mücadelesini anlatıyor.

 

Çocuk yaşta evlendirildi

 

13 yaşındayken evlendirilen Şahide, evliliğinin ardından zorlu bir yaşamın içine giriyor. 14 yıl Cumate’de yaşayan ve sonrasında Çola Heşto (Bahçelievler) Mahallesi’ne taşınan Şahide, 6 yılın ardından eşini kanser nedeniyle kaybettiğini paylaşıyor. 8 çocuğuna bakabilmek için çalışmaya başlayan Şahide, “7 kız ve 1 oğlumla tek kaldım. Oğlum da bir iş yapmıyordu. Hiçbir şeyimiz yoktu. Ondan sonra tarlada iş var diye gittim, akşama kadar tarlada çalışıyordum. Nohut ekiyorduk, tütün yapıyorduk, pamuk tarlasında çalıştım. 2-3 yıl böyle geçti. Kızlarım büyüdü, onlarla beraber gittik tarlaya. Her işi yapıyorduk. Bazen iş arabasını elime alırdım, tarlaya gittiğimde utanırdım ama mecburdum da bu işi yapmaya” diyor.

 

‘Kızımı dershaneye gönderecek param yoktu’

 

Şahide, zor şartlar altında çocuklarını büyütüp hepsini evlendirdiğini ve oğlunun da siyasi parti çalışmaları nedeniyle 13 yıl cezaevinde kaldığını belirtiyor. Oğlunun da 5 tane çocuğuna bakmak zorunda kalan Şahide, şu sözlere yer veriyor: “Küçük kızım okumak istedi fakat onu dershaneye gönderecek param yoktu. Ona ‘Bir ineği satıp okula git’ dedim kabul etmedi ve pastanede işe başladı. Geçimimizi bir şekilde sağlıyorduk kimse gelip bize sormuyordu, aç mısınız, açıkta mısınız, paranız var mı, yok mu diye. Yine ben oğlumun çocuklarını alıp tarlaya giderdim.”

 

‘Her işimi kendim yaptım’

 

Tandır yapımına da işsizlik nedeniyle başladığını kaydeden Şahide, 20 yıldır yaptığı tandırlarla geçimini sağladığını ekliyor. Bir tandır yapmanın bir haftasını aldığını söyleyen Şahide, şunları söylüyor: “Tarladan kil, toprak, saman alırdım suyla karıştırılıp yoğrulmasıyla tandır yapardım. Bazen satıyordum, bazen de insanlar pahalı diye alamıyorlardı. Bende de bazı hastalıklar çıktı, cilt kanseri gibi… Doktor bana güneşe çıkma dedi. Şimdi ben çıkmasam ne olacak? Kim bu çocuklara bakacak? Mecburdum çalışmaya, kimse de bana iş vermiyordu yaşımdan dolayı. Tekstile gidip çalışmak istedim ama bana iş vermediler. Çok yoksulluk gördüm çok acılar çektim ama hiçbir zaman ne kendimi ne de çocuklarımı başkasına muhtaç ettim. Her işimi kendim yaptım.”