Şehriban Aslan 

 

DİYARBAKIR - Karacadağ'ın Kamışpınar (Kêşîşlî) köyünün 800 metre ilerisine 25 yıldır Diyarbakır'dan toplanan çöp dökülüyor. Dökülen çöp köy yaşamını olumsuz yönde etkilerken, köylüler çöpün salgın hastalık ve ölüme davetiye çıkardığını belirtti.

 

Diyarbakır'ın Karacadağ bölgesine bağlı Kamışpınar (Keşîşlî) köyünün 800 metre ilerisinde bulunan çöplük hayatı olumsuz yönde etkiliyor. Köyün 800 metre ilerisinde bulunan alana Diyarbakır'dan toplanan çöpler ve diğer birçok atık atılıyor. Görüntü kirliliğinin yanı sıra koku, mikrop, salgın hastalıkları ve ölümü de beraberinde getiriyor. Yaşananlar sadece bunlarla sınırlı değil köy sinek ve sivrisinek istilasına uğramış durumda. Köyde yaşayan Şemsê Demir, 25 yıldır çöpün bu alana döküldüğünü hastalıktan ölüme kadar başlarına her türlü şeyin geldiğini söylüyor.

 

'Çöpten dolayı ölümler oldu'

 

Çöpten dolayı salgın hastalıkların arttığını ve ölüme sebep olduğunu kaydeden Şemsê, "Üç kişi bu çöpün altında can verdi. Biri 25 yaşındaydı dozerin altında kaldı, diğeri 12 yaşında öbürü ise 14 yaşında çöpün içindeki ateşin altında kalarak yaşamını yitirdi. Ayrıca çöpün içinde esrar da çıkıyor köyün çocukları oraya gidip karıştırdığında esrar bulup içiyor buda bir yerden sonra çocukları bağımlı hale getiriyor. Çöpten su çıkıyor ve bu suyu hayvanlar içtiğinde ya ishal oluyor ya da ölüyor. Hastalanan hayvanlar çevreye de mikrop saçıyor buda çocukların ve bizlerin hastalanmasına neden oluyor. Köyde sürekli salgın şeklinde hastalık ürüyor" diye kaydediyor.

 

'Dayanacak gücümüz kalmadı'

 

Ayrıca hiçbir şekilde tavuk besleyemediklerini aktaran Şemsê, şehirde toplanan kedi ve köpeklerin çöpün üstüne bırakıldığını ve bunun da tavuklarına zarar verdiğini söylüyor. Şemsê konuşmasını şöyle sürdürüyor: "Yıllardır bu çöpten çekiyoruz. Dilekçe vermediğimiz yer kalmadı ama kimse bize olumlu bir dönüş yapmadı. 'Kaldırılacak' denilerek sürekli bekletildik. Artık dayanacak gücümüz kalmadı."

 

'Eşim çöpten dolayı hastalandı'

 

Köyde yaşayan bir diğer kadın Şükran Demir ise, köyde herhangi bir iş imkânının olmadığını eşinin ve köyün diğer gençlerinin çöpte çalıştığına vurgu yapıyor. Şükran, "Zaten bir ekonomik kriz var. Gerçi ekonomik kriz olmadan önce yine kriz yaşıyorduk. Eve doğru dürüst yiyecek bir şey alamıyoruz. Eşim orada çalışmak zorunda fakat ciğerleri hasar görmüş. Sadece eşim değil diğer gençlerde orada çalışarak sağlığını riske atıyor. Eşim çöpten geldiğinde onunla beraber tonlarca sinek geldi. Eşimden önce çalışanların çoğu şu an ciddi sağlık sorunu yaşıyor. Evet, belki iş imkânı vermiyorlar ama arıtma fabrikası kursunlar. Hem köy bu sorundan kurtulur hem de gençler çalışacak imkân bulur" diyerek çöpe çare bulunması için çağrıda bulunuyor.