Roj Hozan-Rojda Seyidxan

 

HESEKÊ - Erkek şiddetine çocukluğundan itibaren maruz kalan Ceylan Şihab, Jinwar’da kadın dayanışmasıyla geçmişe sünger çekerek yeni bir yaşama adım attı. 

 

Kadınlar maruz kaldıkları erkek-devlet şiddetine karşı bulundukları her mekanı direniş alanına dönüştürüyor.Bugün vereceğimiz hikayede çocuk yaşta evlendirilen, evliliği boyunca şiddete maruz bırakılan ve çözümü kadın dayanışmasında bularak Jinwar’a yerleşen Ceylan Şihab’ın yaşam öyküsünü işliyoruz.  

 

Henüz 12 yaşındayken kendinden yaşça büyük biriyle evlendirilen Ceylan, bugünden geçmişine her baktığında acısı tazeleniyor. Ceylan, şu an çocuğu ile birlikte 2018 yılının 25 Kasım’ında Hesekê Kantonu’na bağlı Dirbêsiyê yakınlarında açılışı gerçekleştirilen Jinwar’da yaşıyor ve hayatına yeni bir pencere açarak kadın dayanışması ile ayakta duruyor. 

 

‘Çocukluğumda bir gün bile mutlu olamadım’

 

Hesekêli olan Ceylan, anne ve babasını da bebekken kaybeder. Kardeşini de Kürt özgürlük mücadelesinde kaybeden Ceylan, dedesinin yanında büyür. Dedesi Ceylan’ı 12 yaşında tanımadığı kendinden yaşça büyük biri ile evlendirir. “15 yaşında iki erkek çocuk annesi oldum” diyen Ceylan, “Hem evlendiğim erkeğin evinde hem de dedemin evinde sürekli şiddete maruz kaldım. Yaşamımdan bir şey anlamıyordum. Çocukluğum boyunca tek bir gün bile mutlu olamadım. O günler halen hafızamda canlılığını koruyor. Çocuklukta yaşananlar beyine kazınıyor diyorlar. Benim de öyle oldu” sözleri ile yaşadığı travmayı anlatıyor. 

 

‘Yeni bir şiddet evine yollandım’

 

Ceylan 17 yaşına geldiğinde ise evli olduğu erkek çocuklarını alır ve onu dedesinin evine geri gönderir. Ceylan o günleri şöyle dile getiriyor: “Bana ‘seni erkek çocuk doğur diye aldık. Senin onlar üzerinde hiçbir hakkın yok’ diyorlardı. Erkek çocuklarımı benden alıp beni evime geri yolladılar. Bir süre dedemin evinde yaşadım. Ama dedem beni ikinci kez evlendirdi. Bir şiddet evinden başka bir şiddet evine yollandım. Dedem benden kurtulmak istiyordu. Nasıl bir yaşam yaşadığım ise umurunda değildi. Bu evliliğimden de bir kızım oldu. Eşim daha sonra beni bıraktı. Yine beni bir şiddet kapısı bekliyordu. Fakat eve döndüğümde hayatım için yeni bir karar aldım. Kendi ayaklarımın üstünde duracağım ve kimseye muhtaç olmayacağım.”

 

‘Köle yaşamını üzerimden atıp Jinwar’a yerleştim’

 

O günden sonra Ceylan için yeni bir yaşamın kapıları aralanır ve Jinwar’a doğru yol alır. “Köle yaşamını üzerimden atacağım ve yeni bir hayata başlayacağım kararını aldım” diyerek yeni yaşamına olan yolculuğunu anlatan Ceylan, “Özgür ve onurlu bir yaşamı tercih ettim. Jinwar’a yetiştiğim zaman burada bulunan yöneticiler ve kadınlar beni büyük bir moral ile karşıladı. Toplumumuzda bir kadın iki defa evlenip bırakılıyorsa ‘kötü kadın’ diye tanınırdı. Fakat Jinwar köyünde ben doğru yaşamı tanıdım. Cehennemin ateşinden çıkmıştım artık. Buradaki kadınlar ile birbirimizi seviyor ve saygı duyuyoruz. Hepimizin acıları bir. Hepimiz örf ve adetlerin kurbanı olmuşuz” sözleri ile toplumun kadına biçtiği rollere işaret ediyor. 

 

‘Kızımı toplumsal baskılardan uzak büyüteceğim’

 

Kadınlara şiddetle mücadele etmeleri ve direnmeleri mesajını veren Ceylan, Jinwar ile hayatında birçok şeyin değiştiğini söylüyor. Ceylan, çocuğunu toplumsal baskılardan uzak, özgür, irade sahibi biri olarak büyütmek istediğini belirtiyor ve ekliyor: “Benim yaşadığım acıları kızım yaşamasın istiyorum. Elimden geldiğince çalışacağım. İnsanlar birçok şeyi kendine engel olarak görüyor. Ama bizler şiddetin her türlüsüne cevap olmalıyız. Biz kadınlar şiddeti kabul etmemeliyiz. Bizler Jinwar’da yaşayan kadınlar olarak şiddet zihniyetini değiştireceğimize ve buna en güzel cevap olacağımıza inanıyoruz.”

 

Ceylan şu anda Jinwar’da açılan fırında çalışıyor ve kadınların kendi ayakları üzerinde durabildiğini bir kez daha topluma gösteriyor.