MARDİN - Feriha Yavuz, 1997 yılında helikopterden atılan oğlu Doğan Yavuz'un ardından hafızasını kaybediyor. Kimseyi hatırlamayan Feriha'nın dilinden düşürmediği tek şey ise oğlu üzerine söylediği ağıttan kalan “Doğanım" sözü oluyor.

 

90'lı yıllarda Kürt kentlerinde yaşanan baskılar, köy yakmalar ve JİTEM eliyle işlenen katliamlar sonucu binlerce kişi yaşamını yitirdi, işkencelerden geçirildi, binlerce aile toprağından sürgün edildi. 90’lar yaşanan acı olayların yanında özellikle kadınların, annelerin verdiği direnişle hafızalarda yer edinen yıllar oldu. O annelerden biri de Feriha Yavuz (Dayıka Ferha). Mardin'in Savur ilçesinde bulunan Sürgücü Beldesi’ne bağlı Serenli (Dengıza) köyünde yaşayan Feriha Yavuz (80), hem sürgüne maruz bırakıldı hem de oğlunu kaybetti. 

 

‘Nereden geliyorsunuz, Doğan’ı gördünüz mü?’

 

Feriha’nın oğlu Doğan Yavuz, PKK’ye katılıyor. 1997 yıllında yaşanan bir çatışmada sağ yakalanan Doğan Yavuz, götürüldüğü karakolda bütün işkencelere rağmen konuşmuyor. Bunun üzerine karakoldakiler tarafından helikoptere bindirilen Doğan, helikopterden atılıyor. Aradan yıllar geçmesine rağmen cenazesi halen bulunamayan Doğan'ın haberini alan Feriha ise yaşadığı acı nedeniyle hafızasını kaybediyor. Feriha, oğlundan sonra evinin önünden geçen bütün araçları durdurarak, "Nereden geliyorsunuz, oğlum Doğan'ı gördünüz mü?" diye sorup el sallıyor. Kaybettiği hafızasına rağmen unutamadığı tek şey oğlu Doğan oluyor. 

 

‘Annem kendisine gelemedi’

 

Annesinin Doğan'dan sonra bir daha kendine gelmediğini söyleyen Cemile Yavuz ise, "Kardeşim yaşamını yitirdikten sonra onun acısından yaşamadığı şey kalmadı. Köyümüz yakıldı buradan gitmek zorunda kaldık bir süre. O zaman bile annem Doğan'ı unutamıyordu. Şimdi biz dahil kimseyi hatırlamıyor ama dilinden bir tek Doğan'ı düşürmüyor. Doğan'dan sonra gördüğü herkese selam verir onu sorardı. Son iki yıldır kapının önünde öylece oturuyor. Unutamadığı oğlunu kimseye de sormuyor" dedi. 

 

‘Doğanı’mı gördünüz mü’

 

Yıllardır komşusu olan Zekiye Alökmen ise, "Oğlu 97'de burada yakalanıyor. Götürüldüğü karakolda ne kimliğini ne de adını kimseye söylemiyor. Sonra onu helikopterden atıyorlar. Gözaltında onu görenler anlatıyordu. Bu annenin dört tane çocuğu farklı şekillerde yaşamını yitirdi. En son Doğan yaşamını yitirdi. Halen daha Doğan'ın cenazesine ulaşılmış değil. Oğlunu helikopterle attıkları için her gelen geçene onu soruyor. Onun acısı içinde bitmiyor. Gelen geçen bütün araçlara ‘Nereden geliyorsunuz Doğan'ımı gördünüz mü’ diye soruyor. Bu annenin yaşamadığı görmediği şey kalmadı. Şimdi sadece kapının önünde oturuyor" diye anlattı. 

 

'Oğlum sağ olsaydı da...'

 

Hafızasını kaybetmesi nedeniyle sürekli başka insanlardan bahseden Feriha ise sohbet sırasında oğlu Doğan'ın adı geçince, "Keşke oğlum sağ olsaydı da bir parça canım kalmasaydı" diyor. 

 

 Feriha’nın dilinde Doğan’ın ardından söylediği ağıttan “Doğanê  mîn” (Doğanım) sözü kalıyor