Hikmet Tunç 

 

VAN - Başkale ilçesine bağlı Özpınar(Elbis) Mahallesi’ndeki okul bahçesinde kurulan her çadırda birden fazla aile yaşıyor. Soğuk havaya rağmen yaşam mücadelesi veren aileler, tuvalet ya da banyo ihtiyacı için komşu mahallelere giderken, çocuklar için acil olarak bebek bezi ve mama ve kıyafet gerektiğini söyledi. 

 

İran’ın Xoy kentinde 23 Şubat günü meydana gelen 5.9 şiddetindeki deprem sonucunda Van’ın Başkale İlçesine bağlı sınırında bulunan Özpınar (Elbis), Güvendik (Eleze), Gelenler (Qirati), Böğrüpek (Xanik) ve Kaşkol (Qaşqol) mahallelerinde büyük hasar meydana gelmişti. 10 yurttaşın yaşamını yitirdiği depremde birçok kişinin ise sevk edildikleri hastanelerde tedavisi sürüyor. Depremin üzerinden 9 gün geçmesine rağmen ihtiyaçları karşılanmayan Özpınar Mahallesi’nde yurttaşlar mahalle okulunun bahçesinde kurulan ve çoğu bezden oluşan Kızılay ve AFAD çadırlarına yerleştirildi. Kar yağışının sürdüğü bölgede elektrik ve su sorunu yeni yeni çözülmeye çalışılırken, depremzedeler ısınma ihtiyaçlarını gün içinde yıkılan ahır ve evlerinden getirdikleri odunları yakarak gidermeye çalışıyor.

 

Kadın ve çocuk malzemeleri yetersiz

 

Mahallede yaklaşık 250 çadır kurulurken, su sorunu ise önceki gün çadırların bulunduğu bölgede iki yere kurulan çeşmelerle çözüldü. Tuvalet ve banyo ihtiyacını kilometrelerce uzaklıkta bulunan köylere giderek karşılayan depremzedelerden bazıları ise yer olmadığı için elbiselerini dahi değiştiremiyor.  Her çadırda iki ya da üç ailenin kaldığı çadırlarda günlük ihtiyaçlarını karşılayamayan depremzedeler sık sık elektrik kesintisi ile karşı karşıya bırakılıyor. 

 

‘Tuvalet ihtiyacımızı giderecek yer yok’

 

Çadırda yaşayan depremzedelerden Memican Aslan, evi ve ahırı hasar gördüğü için çadırda kalmak zorunda olduğunu belirtti. Geceleri hava sıcaklığının düştüğünü söyleyen Memican, “Çadırlarımızın kurulduğu yer ıslak. Gün içinde soba yakarak ısınmaya çalışıyoruz. Ama gece olduğunda çadırlarımız tutuşur telaşıyla sobayı erkenden sönmeye bırakıyoruz. Su sorunumuz günler sonra çözüldü. Fakat hala içme suyu için hasarlı evimin bahçesinden su taşıyorum. Bir haftadan fazla bir süredir banyo yapmadım. Tuvalet ihtiyacımızı giderecek bir yer yok” diye anlattı. 

 

‘Çok üşüyoruz’

 

Sobanın sönmesinden sonra kendilerine verilen elektrik sobasını kullandıklarını ifade eden Müzeyyen Aslan ise, “Önceki gece elektrikler kesildi. Hava buz gibiydi, çadırlar ise çok soğuk. Çadırın altından gelen soğukları önlemek için battaniye ve halıyı kullandık. Ama gelen soğuk havayı önleyemiyor. Çok üşüyoruz. Tuvalet ihtiyacı için yaklaşık 250’ye yakın kurulan çadırlardaki herkes okul lavabosunu kullanıyor. Lavabolar temizlenmediği için çok kötü. Bazen lavabo sırası için uzun kuyruklar oluşuyor” dedi. 

 

‘Çocuk kıyafetlerine ihtiyacımız var’

 

Kilometrelerce uzaklıkta bulunan komşu köylere giderek banyo ihtiyaçlarını karşıladığını dile getiren Gül Ertürk te, çadırların yanına kurulan çeşmeden su taşıdıklarını söyledi. Sıcak su olmadığı için çocuklarını yıkayamadığını kaydeden Gül, “Deprem gününden bu yana aynı kıyafetle dolaşıyorum. Kıyafetim çok kirlendi. Başka kıyafetim olmadığı için değiştiremiyorum. Çocuk kıyafetlerine de ihtiyacımız var” diyerek dayanışma çağrısında bulundu. 

 

‘Çocuğumun beze ve mamaya ihtiyacı var’

 

Bir diğer depremzede Türkan Aslan, kendilerine sadece çadır verildiğini ancak battaniye ya da yorganın henüz verilmediğini ifade etti. Türkan, “Üç aile aynı çadırda kalıyoruz. Toplam 11 kişiyiz. Bir de engelli yakınım vardı. Onu komşu mahallede bulunan akrabaların yanına gönderdik. Bebeğim var, depremden bu yana bebek bezi alamadığım için bacakları pişik olmuş. Sürekli ağlıyor. Ağlamasın diye onu gün boyu kucağımda taşımak zorunda kalıyorum. Sütüm çekildi, çocuğumu emziremediğim için acil mamaya ihtiyacım var” diyerek duyarlılık çağrısında bulundu.